Wpływ dostosowania polityki Chin w zakresie rabatów eksportowych na przemysł aluminiowy

15 listopada 2024 r. chińskie Ministerstwo Finansów i Państwowa Administracja Podatkowa wspólnie wydały „Ogłoszenie o dostosowaniu polityki rabatów eksportowych”, ogłaszając anulowanie rabatów eksportowych na produkty aluminiowe od 1 grudnia 2024 r. Ta korekta polityki niewątpliwie ma głęboki wpływ na przemysł aluminiowy, obejmując 24 numery podatkowe produktów, takich jak płyty aluminiowe, paski, folie, rury, akcesoria rurowe oraz niektóre materiały z prętów i profili aluminiowych. W tym artykule przedstawiono szczegółową analizę wpływu tej korekty polityki na przemysł aluminiowy zarówno z perspektywy krótkoterminowej, jak i długoterminowej.

I. Wpływ krótkoterminowy

1. Wzrost kosztów eksportu i obniżone marże zysku

Najbardziej bezpośrednim skutkiem anulowania polityki rabatów eksportowych jest wzrost kosztów eksportu produktów aluminiowych. W przeszłości polityka rabatów eksportowych zapewniała przedsiębiorstwom aluminiowym pewną marżę zysku, dzięki czemu chińskie produkty aluminiowe były konkurencyjne na rynku międzynarodowym. Jednak wraz z anulowaniem polityki rabatowej zysk ten zostanie zastąpiony podatkami, co poważnie skompresuje marże zysku przedsiębiorstw. Zwłaszcza dla przedsiębiorstw, które polegają na rabatach eksportowych, aby utrzymać poziom zysku, ta korekta polityki jest niewątpliwie ciężkim ciosem.

2. Mniejsze zamówienia eksportowe i zaostrzona konkurencja rynkowa

Ze względu na wzrost kosztów eksportu konkurencyjność chińskich produktów aluminiowych na rynku międzynarodowym spadnie. Może to spowodować, że zagraniczni nabywcy zwrócą się do dostawców z innych krajów, zmniejszając tym samym popyt na chińskie produkty aluminiowe. Spadek zamówień eksportowych będzie miał bezpośredni wpływ na produkcję i działalność przedsiębiorstw aluminiowych i nasili konkurencję rynkową. Aby konkurować o zamówienia, przedsiębiorstwa mogą musieć przyjąć strategie cenowe, które jeszcze bardziej skompresują marże zysku, a nawet doprowadzą do strat.

3. Rozbieżność cen aluminium i wzmocnione powiązania rynków krajowych i międzynarodowych

Po anulowaniu polityki rabatów eksportowych zauważalna była rozbieżność cen aluminium między rynkami krajowymi i międzynarodowymi. Cena aluminium na London Metal Exchange (LME) gwałtownie wzrosła, podczas gdy krajowe ceny aluminium wykazywały tendencję spadkową. Ta rozbieżność dodatkowo podkreśla wpływ dostosowania polityki na rynek aluminium. Wzmocnione powiązanie krajowych i międzynarodowych cen aluminium naraża przedsiębiorstwa aluminiowe na większe ryzyko rynkowe.

4. Zjawisko „pędu do eksportu” i późniejszy spadek wolumenu eksportu

W okresie okienkowym przed oficjalnym wdrożeniem polityki, tj. przed 1 grudnia, na krajowym rynku produktów aluminiowych nastąpiła fala „gorączki eksportu”. Przedsiębiorstwa mogą zwiększyć wysiłki eksportowe, aby zakończyć eksport przed zmianą polityki. Jednak po gorączki oczekuje się spadku wolumenów eksportu powiązanych produktów aluminiowych. Te krótkoterminowe wahania eksportu będą miały istotny wpływ na produkcję, działalność i układ rynkowy przedsiębiorstw aluminiowych.

II. Długoterminowy wpływ

1. Kierowanie restrukturyzacją branży i modernizacjami transformacyjnymi

Chociaż anulowanie polityki rabatów eksportowych miało znaczący wpływ na przemysł aluminiowy w krótkim okresie, w dłuższej perspektywie polityka ta zmusi przemysł do przeprowadzenia strukturalnych dostosowań i modernizacji transformacyjnych. Przedsiębiorstwa muszą odpowiedzieć na wyzwania wynikające ze zmian polityki, poprawiając jakość produktów, obniżając koszty i rozszerzając rynki. Pomoże to wyeliminować zacofane zdolności produkcyjne i zwiększyć ogólną konkurencyjność przemysłu.

2. Promowanie Zielonego Rozwoju i Innowacji Technologicznych

W obliczu coraz bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących ochrony środowiska i rosnącej konkurencji rynkowej przedsiębiorstwa zajmujące się aluminium muszą zwracać większą uwagę na zielony rozwój i innowacje technologiczne. Anulowanie polityki rabatów eksportowych skłoni przedsiębiorstwa do zwiększenia inwestycji w badania i rozwój, napędzając innowacje w procesach wydobywczych, technologiach wytopu i technikach przetwarzania. Poprzez przyjęcie bardziej przyjaznych dla środowiska i wydajnych metod i technologii produkcji przedsiębiorstwa mogą obniżyć koszty produkcji, poprawić jakość produktu i wartość dodaną, a tym samym uzyskać większą przewagę konkurencyjną na rynku międzynarodowym.

3. Optymalizacja struktury handlu zagranicznego i zwiększanie konkurencyjności międzynarodowej

Anulowanie polityki rabatów eksportowych jest jednym z ważnych środków podjętych przez chiński rząd w celu optymalizacji struktury handlu zagranicznego. Poprzez zmniejszenie eksportu produktów o niskiej wartości dodanej pomaga zawęzić nadwyżkę handlową, zmniejszyć tarcia spowodowane nierównowagą handlową i zoptymalizować strukturę handlu zagranicznego. Jednocześnie polityka ta skłoni przedsiębiorstwa aluminiowe do większego skupienia się na zwiększaniu międzynarodowej konkurencyjności poprzez wzmocnienie innowacji technologicznych i budowanie marki w celu zwiększenia ich wpływu na rynku międzynarodowym.

4. Wzmocnienie współpracy międzynarodowej i dywersyfikacja rynków

Stawiając czoła wyzwaniom i szansom, jakie niesie ze sobą anulowanie polityki rabatów eksportowych, przedsiębiorstwa aluminiowe muszą wzmocnić współpracę międzynarodową i zdywersyfikować rynki. Poprzez nawiązywanie długoterminowych i stabilnych relacji kooperacyjnych z przedsiębiorstwami zagranicznymi i uczestnictwo w międzynarodowej konkurencji rynkowej i współpracy przedsiębiorstwa mogą zmniejszyć ryzyko rynkowe i zwiększyć udział w rynku. Jednocześnie przedsiębiorstwa mogą rozważyć ekspansję na rynki wschodzące i rynki krajów rozwijających się, aby szukać nowych punktów wzrostu.

III. Wnioski

Podsumowując, dostosowanie chińskiej polityki rabatów eksportowych miało głęboki wpływ na przemysł aluminiowy. W krótkim okresie dostosowanie polityki zwiększy koszty eksportu, zmniejszy zamówienia eksportowe i nasili konkurencję na rynku. Jednak w dłuższej perspektywie polityka ta zmusi przemysł do przeprowadzenia strukturalnych dostosowań i modernizacji transformacyjnych, promowania zielonego rozwoju i innowacji technologicznych, optymalizacji struktury handlu zagranicznego, zwiększenia międzynarodowej konkurencyjności, wzmocnienia współpracy międzynarodowej i dywersyfikacji rynków. Stawiając czoła wyzwaniom i szansom, jakie niesie ze sobą to dostosowanie polityki, przedsiębiorstwa aluminiowe muszą aktywnie reagować i szukać nowych ścieżek modernizacji transformacyjnych w celu osiągnięcia zrównoważonego rozwoju.